با نزدیکشدن به قرن پانزدهم هجری و رنجها و مصیبتهای دردناکی که امروز پیکره جهان اسلام را مجروح کرده است، بهترین تفسیر برای حدیث نبوی در احیای دین در استقبال از آغاز قرن هجری و زنده نگاهداشتن خاطره و یاد تشکیل مدینه و مدنیت در زمان پیامبر مکرم، پشتکردن به نگره تجدیدگرایی دینی و اقبال به تجددگرایی و روشنفکری دینی است. روشنفکری دینی و آموزههایش، مهمترین نعمالبدل برای تفسیر مدنی از دین در برابر تفسیر خشونتآمیز و بربری از دین است. مسلمانان باید در آستانه قرن جدید هجری، در میان بربریت و مدنیت
اینکه رفتار سیاسی ما ایرانیان دستخوش تغییرات پردامنه و حتی قابل مشاهدهای در چند سال گذشته شده، واقعیتی انکارناپذیر است؛ البته تغییراتی ازایندست بهیکباره به وجود نمیآیند و بهیکباره نیز از میان نمیروند. دگرگونیهایی اینچنین هم تحت تأثیر «ابَرروندها» (mega trend)هایی هستند که به صورت تدریجی، مستمر و درازمدت شکل میگیرند و هم در رویارویی با رخدادهایی که فرد یا اجتماع را در معرض تکانههای خاص قرار میدهند، تأثیر میپذیرد. ...
برخی دیگر از اصولگرایان نیز تحلیل های خوبی در مورد انتخابات هفتم اسفند داشتند و نکات خوبی بیان کردند اما از این که کسی چون انبارلویی، که تاکنون مواضع صلب و یک جانبه و در بسیاری مواقع غیرمنطقی اتخاذ کرده است، چنین معقول تحلیل کرده خیلی خوشحال شدم و امیدوارم این طلیعه ای باشد برای آن که رسالت از هتاکی و سطحی نگری فاصله بگیرد و به تحلیل های عمیق تر و همه جانبه تر بپردازد....
خوشبختانه اصلاحطلبان بیست سال تجربه دارند، از پیروزی اخیر مغرور نمیشوند و میدانند تا توسعه همهجانبه و حکمرانی خوب راه درازی در پیش داریم. ایران بیش از همیشه برای مهار آسیبهای فزایندهی اجتماعیاش، جلوگیری از تخریب اقلیم ایران، کنترل سیاستهای مخرب نیروهای راست غربی و اسرائیلی در خاورمیانه و حل سریع مسائل اجتماعی و سیاسی و اقتصادی ایران به همکاری موثر، سازنده و انتقادی میان حکومت، جامعه مدنی و شهروندان مطالبهگرش نیازمند است....
شبکهها و پیامرسانها مجازی نیستند؛ واقعیاند، گرچه آنلاین. امروز هم به بیش از ٣٠میلیون دارنده گوشیهای هوشمندِ موبایل متصل شدهاند و با یک واسطه به آنها که گوشی موبایل هوشمند ندارند هم متصلند. همین اثر مکمل شبکههای اجتماعی آنلاین و آفلاین و پیامرسانهای موبایلی میتواند به یک نیروی سیاسی ریشهدار در انتخابات کمک کند و با دستان بسته و خالی و بدون پشتوانه مالی و سازمانی شگفتی بیافریند....
امشب به حوالی اوین که رسیدم برای مظلومیت بهاره و نرگس و ریحانه با خدا شِکوه ها کردم و برای مظلومیت سید احمدآقای هاشمی که حتی درگذشت همسرش مانند از ما بهتران بهانه ای برای رهایی و قرار یافتنش کنار جگرگوشگان داغدارش نشد و برای همه مظلومان دربندی که صدایشان به بیرون رسیده و بسیاری که گمنام مانده اند. می دانم که بی وجه ترین موضوع در میان موضوعات این روزها ادامه حصر و حبس عزیزان مظلوم و بی گناهمان است اما جز به خدا به کسی شکایت نتوان برد هرچند که در همه جای دنیا پس از هر تغییری آشتی ملی معنا پیدا می
نتایج انتخابات مجلس شورای اسلامی نشان میدهد که با امید به آینده میتوان شرایط را تغییر داد. با امید میتوان برای بهبود شرایط تلاش کرد. به واقع با یاری خدا و همیاری مردم انتخابات هفتم اسفندماه نتیجه خوبی در پی داشته است و حال باید به فردای روشن چشم بدوزیم که شرایط برای آبادانی و بهبود اوضاع معیشتی و رفاهی مردم فراهم شود و همانطور که رئیس جمهور در پیام خود به مردم گفته است «اکنون وقت آن است که با همدلی و همزبانی ملت و دولت، راهی تازه بگشاییم؛ و به اتکاء توان داخلی و استفاده از فرصتهای خارجی، فصل
من امشب بعد از سالها احساس میکنم آینده بالاخره به دستمان میآید. من امشب دوباره به خانهتکانی فکر کردم و فردا. امشب غم و شادی پیوند خوردهی دل زخم خوردهمان رنگ غریبی داشت. امشب باز هم در خندههای شاد پیروزی، غم تلخ دلتنگی موج میزد. میگویم اگر در مسیر درست افتاده باشیم، اگر رد شعاع حقیقت را درست گرفته باشیم، اگر بذرها دیگر جوانه زده باشند تاریخ روزی خواهد نوشت که مردان و زنی سربلند با ایمان خود حصر را شکستند. تاریخ روزی خواهد نوشت از زوج نقاشی که قلم به دست گرفتند و آیندهی سبز و روشن مردمشا
با وجود تمام محدودیتها و سنگاندازیهای بدخواهان در انتخابات، باز هم به نظر میرسد هنوز مرهم درد مردم در صندوقهای رأی است و آنقدر باید پای فشرد و حضور داشت تا روزی شاهد برگزاری انتخابات آزاد و سالم باشیم. به یاد دارم در یکی از روزهای بیقراری و خستگی، آقا مصطفی تاجزاده گفت آنقدر صبر کنید تا این میوه رسیده شود، آقا مصطفی تاکید میکرد عجله نکنید که تکرار تاریخ مصیبتبار است....
میدانم که انتظار دانشجویان آزادیخواه ما انتخاباتی آزاد، با حضور تمامی احزاب و گروههای سیاسی کشور است اما میگویم «مرا کیفیت چشم تو کافیست، ریاضتکش به بادامی بسازد». راه دموکراسی از نرمالیزاسیون و بهسامان کردن کشور و راه نرمالیزاسیون از مسیر صندوقهای رای میگذرد. گذر از این چشمانداز مهآلود جز به امید میسر نیست. امید بذر هویت ماست و هیچ آرمانی بدون امید پا به عرصه واقعیت...