انتخابات دوم خرداد ٧٦، نقطه فصل تحریم و بی‌تفاوتی نسبت به صندوق رأی بود. در بررسی آمار ادوار شش‌گانه پیش از دوم خرداد با جمعیتی از تحریمی‌ها مواجه می‌شویم که خاتمی با حضورش آنان را با صندوق آشتی داد. البته این عمل به مذاق دشمنان جمهوری اسلامی خوش نیامد. گروه‌هک‌هایی همچون منافقین (مجاهدین خلق) معتقد بودند روند بی‌تفاوتی به انتخابات، جمهوری اسلامی را به سراشیبی سقوط می‌کشاند، ولی دوم خرداد خط بطلان بر این‌گونه تحلیل‌ها کشید و به همین علت هم بود که مسعود رجوی رهبر این گروه برای نخستین‌بار، از «فتن

مشابه آنچه گفته شد داشتند و دیدیم چگونه سرمایه ملی را بیحساب و کتاب به هدر دادند؛ نمونه مشخص آن دو وزیر سابق نفت هستند که کارنامه آنها معروف خاص و عام است. در پایان باید گفت در امر کشورداری که ریاست جمهوری یکی از نمادهای آن است بوروکراسی حاکم است و کسی که عادت به کار بیتی داشته نمیتواند بر فراز بورو فعالیت کند چرا که فعالیت و تفکر او در واقع بورو را دفرمه میکند. البته برعکس این حالت نیز اتفاق افتاده است؛ چرا که امروزه میبینیم سازمانهای جدید اسلافشان را به شکل خود درآورده اند یعنی نظامات هیأتی ر

در یک ارزیابی کلی از عملکرد اقتصادی دولت روحانی می توان گفت در سایه مجموعه سیاست های اجرایی در عرصه خارجی و داخلی تاکنون توانسته بستر سازی مناسب و چشم انداز نسبتاً روشن و خوش بینانه ای را برای خروج اقتصاد ایران از " رکود تورمی " دامنگیرش در سال های اخیر فراهم آورد بگونه ای که نهادهایی همچون بانک جهانی و صندوق بین المللی پول دستیابی به نرخ رشد اقتصادی مثبت ٥ درصدی را برای سال جاری پیش بینی کرده اند.

مگر می‌شود در اقتصاد هر چه اراده کنیم را به عنوان شاخص بگوییم؟ در مقابل این ادعای ۴ درصدی و ۹۶ درصدی از کسی بگوید که این تناسب ۶ درصد به ۹۴ درصد است، چه پاسخ علمی برای آن وجود دارد؟ همین طور در مورد ایجاد شغل و فرصت‌های شغلی حاصل از برخی فعالیت‌ها، تغییر یارانه دهک‌های مختلف و نحوه شناسایی دهک‌ها چه راهکار علمی و عملی وجود دارد؟ متأسفانه برخی از نامزدها قائل به این نیستند که هر کدام از این واژه‌ها دارای یک تعریف شناخته و معیار ارزیابی هستند که نمی‌توان بدون معیارهای علمی به دستکاری و ارائه آنها