در عصر اصلاحات گروهی با این تحلیل غلط که ارتش آمریکا و متحدانش توانستند ظرف سه هفته صدام را ساقط کنند و دموکراسی را برای عراقیان به ارمغان آورند، «بهار سبز بغداد» را جشن گرفتند و بر طبل «عبور از خاتمی» که آرزوی قلبی اقتدارگرایان بود، کوبیدند و به عاقبت کار نیندیشیدند که مولود اشغال نظامی بیگانه «تروریزم داعشی» خواهد بود نه «دموکراسی غربی» و جای خاتمی را نه «دموکراسی ناب» بلکه حکومت یک دستی می گیرد که با بی کفایتی، تمامت خواهی، دروغ گویی، فسادپروری و دشمن تراشی به جای بهار ایران، خزان آن را رقم خ