انتشار ویژه نامه شاخه زنان جبهه مشارکت به مناسبت روز جهانی زن

سومين ويژه نامه روز جهانی زن با عنوان « ما کجاييم؟» توسط شاخه زنان جبهه مشارکت ايران اسلامی منتشر شد.
به گزارش نوروز، در اين ويژه نامه که به مناسبت هشتم مارس تهيه شده است، علاوه بر مقالات و نوشته های اعضای شاخه و دیگر فعالین حوزه زنان، گــزارشی از عملكــرد شــاخه زنــان جبهــه مشــارکت از زمــان تأســیس تا بــه امــروز ارائه شده است.
در ويژه نامه « ما کجاييم؟» مطالبی از آذر منصوری، اشرف بروجردی، پرستو سرمدی، فيروزه صابر، منیژه حکمت و حمیدرضا جلایی پور به چشم می خورد.
همچنین در این شماره گزارشی از سلسله نشستهای تخصصی نکوداشت مطالعات زنان که به یادبود زنده یاد فریده ماشینی برگزار شده بود ارائه شده است.
فايل پی دی اف ويژه نامه « ما کجاييم؟» را ميتوانيد از اينجا دانلود کنيد:
http://rapidshare.com/share/644EF74B650C3A8F1AE57231F8EAC991
سرمقاله این ویژه نامه در پی می آید:
روز جهاني زن مبارک باد.
روز جهاني زن روز پرسش است؛ روز انديشه، روز جستجو و روز حساب! مگر نگفته اند «حاسبوا قبل ان تحاسبوا» از خودتان حساب بکشيد قبل از آن که محاسبه شويد! ما آدم ها عادت نداريم خودمان را محاسبه کنيم براي همين دائما آينه را از مقابل خود برمي داريم و مقابل ديگران قرار مي دهيم و منتظر مي مانيم که ديگران عيوب خود را از درون آينه اي که مال ماست ببينند و بخوانند و بازگو کنند!
اگر اين سنت حسنه حساب کشي شبانه از خود توسط همه ما انجام شود به راستي حجم انبوه زشتي هاي و پلشتي هاي اخلاقي و رفتاري در جامعه ديده مي شود؟ يعني مي شود به عيب خود واقف بود و در تنزّه از آن کوشش نکرد؟ درد امروز جامعه بشري اين است که يا با آينه قهر است و يا آينه شکستن را دواي دردهايش مي داند. و زنان، مظلومان اعصار و قرون هنوز هم که هنوز است دردها را بيرون از خود جستجو مي کنند. حتي در «اکنون» که ده ها سال مبارزه براي رسيدن به «حقوق برابر» را تجربه کرده اند. روز جهاني زن روز پرسش است. پرسش از احوال زنان پس از انديشه بر اين احوال و پس از جستجو در پستوي خانه ها و کارخانه ها و دفاتر مربوط به مشاغل رسمي و غيررسمي. روز جهاني زن روز حساب است. هر کشوري ملزم است در مقابل افکار عمومي جهان گزارش پيشرفت کارهايش را در حوزه زنان بدهد. بايد به طور مستند گزارش کند که آيا به تمامي رفع نگراني در مورد آن دوازده مورد نگران کننده شده است ؟(آموزش و پرورش زنان، زن و بهداشت، زنان و اقتصاد، زنان و فقر، زنان و محيط زيست، زنان و رسانه هاي گروهي، حقوق بشر زنان، زنان و مناقشات مسلحانه، رفع خشونت عليه زنان، مکانيسم هاي نهادين براي پيشرفت زنان، دسترسي زنان به تصميم گيري و دختربچه ها) و اگر نشده موانع و مشکلات چه بوده است.
در کنار گزارش دولتي ها غيردولتي ها هم مجاز به ارائه گزارش خود هستند. آن ها هم پس انديشه و جستجو و پژوهش پرسش هايشان را مطرح مي کنند. آن گاه دولت ها بايد پاسخ گو باشند در مقابل افکار عمومي دنيا. و کاش ما قبل از آن که توسط ديگران محاسبه شويم خودمان از خود حساب مي کشيديم. طي 8 سال گذشته دولتي خودشيفته بر سرکار بود که همه ضعف ها و کاستي هايش را با فرافکني به اين و آن و به مخالفان و نهايتا به دشمن بزرگ و اسرائيل و استکبار جهاني نسبت مي داد و حمايت هاي همه جانبه از آن نيز امکان هرگونه نقدي را از ميان مي برد اما خوشبختانه به لطف الهي و با درايت و آگاهي مردم، دولت جديد با شعار تدبير و اميد بر سر کار آمده است تا بذر اميد را در دل آحاد ملت از جمله نيمي از جمعيت ايران بکارد و اينک تنها پس از چند ماه از آغاز کار دولت جديد، نقد آن در زمينه هاي مختلف از جمله حوزه زنان بي تدبيري است. اما از آن جا که وضعيت موجود حاصل ندانم کاري ها و قصورها و تقصيرهاي دولت پيشين است بايد بي مهابا به نقد منصفانه آن اقدام نمود تا مسئولان با دقت و ظرافت بيشتري راه کارهاي پيشنهادي خاصه توسط جامعه علمي کشور و نهادهاي مدني مطالعه نموده به کار بندد.
علاقمند بوديم که در سومين ويژه نامه «ماکجاييم» به شکل مبسوط همه اين موارد و ديگر مسائل زنان را مورد بررسي قرار دهيم اما محدوديت هاي موجود مانع آمد و آن چه پيش رو داريد نه همه آن چه بايد و شايد بلکه مشتي از خروار و روزني کوچک اما گويا بر روي واقعيت هاست. در پايان تأکيد مي کنيم حقوق زنان در سراسر عالم، هرچند با حمايت هاي ديگران، توسط خود ايشان تأديه شده است. بنابراين ما هم براساس آموزه هاي قرآني خويش که حق را گرفتني مي داند، تمام مساعي خويش را با توکل به ايزد منان در اين راه به کارخواهيم گرفت و اميدواريم ويژه نامه بعدي بيش از هميشه شامل گزارش هايي نشاط آفرين و اميدزا از اقدامات خود زنان براي خودشان باشد.
و من الله التوفيق و عليه التکلان
شاخه زنان جبهه مشارکت ايران اسلامي
اسفندماه ۱۳۹۲