آنچه که امروز باعث نگرانی است این است که عدم تبیین مسائل و نبود آینده روشن برای کشور باعث مهاجرت و یا بدبینی مردم شده است. آنها که امکانش را دارند از کشور خارج می شوند و آنها که امکان خروج ندارند با یأس، بدبینی و دلسردی در این کشور زندگی خود را ادامه می دهند و اگر کسی دلش به حال و آینده این کشور می سوزد این وضعیت به نفع هیچ کس نیست. خوشبختانه بعد از گذشت یک مدت، روز به روز مشخص تر می شود که مطالب و نگرانی هایی که قبلا توسط عده ای مطرح می شد، نگرانی های درستی بوده است.

و امروز روز حزن و اندوه ماست که در کشور اسلامی ایران، جان چنین اسطوره بانویی به مخاطره می‌‌افتد، آن هم جلو چشم مأموران امنیتی و کسانی‌ که باید امنیت شهروندان را تامین کنند.امروز ما دلخون شدیم همراه با خانوادهٔ سوگوار سحابی و شرمنده شدیم که به نام اسلام و دین و کتاب وحی محمّد(س)، مدعیان مسلمانی مانع مناسک اسلامی میشوند.یاران اگر چه غریبانه میروند اما نام و یادشان جاودانه میماند و ما خدای بصیر قهار را شاهد میگیریم که راهمان جز راه پویندگان حقیقت وعاشقان عدالت نخواهد بود، حتی به قیمت جان بی‌ قدرمان

ما جمعی از اعضای خانواده بزرگ زندانیان سیاسی ، ضمن تسلیت مجدد به خانواده محترم موسوی ، در جلسه قرآن این هفته خود به قرائت قرآن برای شادی روح آن مرحوم پرداخته و بار دیگر با تجدید میثاق خود با خدا و کلامش خواستار رهایی همه آزادگان دربند و رهبران جنبش سبز می باشیم

پدر جان امروز بیستم اردیبهشت ماه سال هزارو سیصدو نود ، تولد دختر آخرتان می باشد . و دومین سالگرد تولدم است که شما در کنار ما نیستید و در غیاب آغوش گرمتان ، سرمایی از درد و رنج را به همراه داریم. امروز هیچ کس یادش نبود که تولد من است (12 سال تمام) کاش ... پدر جان خیلی خیلی دوستتان دارم . ان شا ا.. آزادی همه ی زندانیان سیاسی ، که این نه تنها حرف من است بلکه حرف دل تمام خانواده های زندانیان بی گناه می باشد.